Dydaktyka humanistyczna – między solidarnością a sprzeciwem

Maria Kwiatkowska-Ratajczak

Аннотация


Autorka skupia uwagę na paradygmatach dydaktyki polonistycznej i przekonuje, że teorie metodyczne wyprzedzały niekiedy literaturoznawcze konstatacje o społecznym praktykowaniu humanistyki. Dostrzeżone miejsca wspólne i odrębności pozwalają na budowanie rzeczywistych „pomostów” między dyscyplinami. Badaczka eksponuje swoistość dydaktyki jako dziedziny wiedzy, która może łączyć dychotomie. Podkreśla potrzebę aprobowania sprzeczności. Konieczna niezgoda – zmuszająca do namysłu nad sensem proponowanych rozwiązań – może dotyczyć organizowania dróg kształcenia samodzielnie myślącego młodego człowieka.


Ключевые слова


dydaktyka humanistyczna; teorie metodyczne; samodzielne myślenie; aprobowanie sprzeczności

Полный текст:

PDF (Język Polski)

Литература


Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. (2019). Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia ad Didacticam Litterarum Polonorum et Linque Polonae. Pertinetia, (10).

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. (2021). Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia ad Didacticam Litterarum Polonorum et Linque Polonae. Pertinetia, (12).

Arendt, H. (1994). Między czasem minionym a przyszłym. Osiem ćwiczeń z myśli politycznej. Warszawa: Wydawnictwo Aletheia.

Bruner, J. (1965). Proces kształcenia. Warszawa: PWN.

Bruner, J. (1971). O poznawaniu. Szkice na lewą rękę. Warszawa: PIW.

Centralna Komisja Edukacyjna. (2017). Informator o egzaminie ósmoklasisty od roku 2018/2019. Warszawa.

Chrząstowska, B. (2009). Przedmiot, podmiot, proces. Szkice z metodyki kształcenia polonistycznego. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie Studia Polonistyczne.

Chrząstowska, B., Wantuch, W. (2011). Innowacje i metody. Podręcznik dydaktyki kształcenia polonistycznego. W: M. Kwiatkowska-Ratajczak (red.), Ku samokształceniu (s. 109–129). Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.

Gromadzka, B., Kochanowicz, R., Kaniewski, J., Koc, K., Kwiatkowska-Ratajczak, M., Wantuch, W. (2016). Poznańscy dydaktycy o projekcie podstawy programowej ogłoszonym 30 listopada 2016 roku. Polonistyka. Innowacje, (4), 197–202. DOI: 10.14746/pi.2016.1.4.15

Hawranek, M. (2021). Szkoły, do których chce się chodzić (są bliżej, niż myślisz). Kraków: Społeczny Instytut Wydawniczy Znak.

Jędrychowska, M. (1996). Najpierw człowiek. Szkolna edukacja kulturowo-literacka a problem kształcenia dydaktycznego polonistów. Refleksja teleologiczna. Kraków: Wydawnictwo Edukacyjne.

Karwatowska, M., Tymiakin, L. (red.). (2017). Edukacja polonistyczna. Metamorfozy kontekstów i metod. Lublin: Wydawnictwo UMCS.

Kłakówna, Z.A. (2003). Przymus i wolność. Projektowanie procesu kształcenia kulturowej kompetencji. Kraków: Wydawnictwo Edukacyjne.

Koc, K. (2018). Lekcje myślenia obywatelskiego. Edukacja polonistyczna wobec współczesnego świata. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.

Kołodziej, P. (2014). Komisja Edukacji Narodowej. Mała reinterpretacja wielkiego mitu. Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia ad Didacticam Litterarum Polonorum et Linguae Polonae Pertinentia, 5(161), 9–19.

Kołodziej, P. (2021). Literatura grozi myśleniem. Kraków: Universitas.

Korulska, E. (2022). Z notatnika zbuntowanej praktyczki. Polonistyka. Innowacje, (15), 175–185. DOI: 10.14746/pi.2022.15.15

Koziołek, K. (2017). Czas lektury. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.

Koziołek, R. (2019). Wiele tytułów. Wołowiec: Wydawnictwo Czarne.

Książek-Szczepanikowa, A. (1999). Dydaktycy postawieni do kąta. Polonistyka, (2), 101–104.

Kwiatkowska-Ratajczak, M. (2021). Docenić szkołę. Dydaktyczna teoria i metodyczna praktyka. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.

Kwiatkowska-Ratajczak, M., Wantuch, W. (red.). (2008). Między szkołą a uniwersytetem. Odbiorcy w nowych podręcznikach dla reformującej się szkoły. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie Studia Polonistyczne.

Liceum w Chmurze. (b.d.). Pobrane z: https://liceumwchmurze.pl

Matyja, R. (2021). Państwo hybrydowe. Tygodnik Powszechny, (50), 26–29.

Podstawa programowa. (1996). Podstawa programowa języka polskiego (1995). Polonistyka, (7), 390–403.

Ratajczak, M. (red.). (2020). Archipelag (nie tylko) dobrych myśli. Poznań: Wydawnictwo TetraStudio.

Rzecznik Praw Obywatelskich. (2022). Kontrowersje wokół podręcznika „Historia i teraźniejszość”. Wystąpienie do Ministra Edukacji i Nauki. Pobrane z: https://bip.brpo.gov.pl/pl/content/rpo-mein-historia-i-terazniejszosc-kontrowersje

Sławek, T. (2021). A jeśli nie trzeba się uczyć… Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.

Suchecka, J. (2022). Chwali podręcznik do HiT-u i uważa, że poprzedni recenzent chciał go „uwalić”. Dlaczego? Pobrane z: https://tvn24.pl/premium/edukacja-podrecznik-do-hit-nowy-recenzent-chwali-ksiazke-i-uwaza-ze-poprzedni-recenzent-chcial-ja-uwalic-dlaczego-6058526

Tomaszewska, G.B. (2021). Przeciw gotowym odpowiedziom. Literatura i dydaktyka literatury w czytelniczych spotkaniach. Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego.

Uryga, Z. (2007). Gospodarze szkolnego kanonu lekturowego. Polonistyka, (8), 7–13.




DOI: http://dx.doi.org/10.17951/en.2023.8.63-74
Date of publication: 2023-11-01 15:56:31
Date of submission: 2022-11-18 14:21:09


статистика


Видимость рефератов - 536
загрузки (из 2020-06-17) - PDF (Język Polski) - 0

показатели



Ссылки

  • На текущий момент ссылки отсутствуют.


(c) 2023 Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio N – Educatio Nova

Лицензия Creative Commons
Это произведение доступно по лицензии Creative Commons «Attribution» («Атрибуция») 4.0 Всемирная.