Pokolenie Z a wybór autorytetu

Katarzyna Jagielska

Streszczenie w języku polskim


W artykule przedstawiono wyniki badań przeprowadzonych w 2022 r., dotyczących wyboru autorytetu przez pokolenie Z. We wprowadzeniu zdefiniowano pojęcie autorytetu. Zwrócono uwagę na fakt, że autorytet oznacza pozytywną ocenę, uznanie kogoś za osobę godną naśladowania, będącą wzorem postępowania oraz przypisano tej osobie cechy wyjątkowe. Pod uwagę wzięto również dynamiczny wymiar tego pojęcia. Zjawisko autorytetu jest bowiem pojęciem zmiennym w czasie, uwarunkowanym różnymi czynnikami, w tym kontekstem społeczno-kulturowym. Celem prowadzonych badań była próba odpowiedzi na pytanie, kto dla pokolenia Z jest autorytetem oraz jakie cechy posiada osoba będąca autorytetem i jakimi wartościami powinna się kierować. Badania zostały przeprowadzone w paradygmacie ilościowym, zastosowano metodę sondażu i technikę ankiety. Narzędziem był kwestionariusz ankiety. W badaniu wzięło udział 258 osób. Uzyskane wyniki wskazują na fakt, że wśród pokolenia Z największym autorytetem cieszą się rodzice i członkowie rodziny. Na kolejnych miejscach znajdują się wykładowcy akademiccy, bohaterowie literaccy i znane osoby publiczne.


Słowa kluczowe


autorytet; rodzina; wartości; cechy autorytetu; pokolenie Z

Pełny tekst:

PDF (English)

Bibliografia


Arendt, H. (2019). Między czasem minionym a przyszłym. Warszawa: Wydawnictwo Aletheia.

Bakiera, L. (2013). Problem autorytetu z perspektywy psychologicznej. Czasopismo Psychologiczne, (1), 127–133.

Barabas, M. (2019). Autorytet w życiu współczesnej młodzieży. Edukacja, Technika, Informatyka, (3), 15–20. DOI: 10.15584/eti.2019.3.1

Centrum Badania Opinii Społecznej (CBOS). (2009). Wzory i autorytety Polaków. Komunikat z badań. BS/134/2009. Retrieved from https://www.cbos.pl/SPISKOM.POL/2009/K_134_09.PDF

Honneth, A. (2012). Walka o uznanie. Moralna gramatyka konfliktów społecznych. Kraków: Zakład Wydawniczy Nomos.

Infuture hatalska foresight institute (2019). Pracownik przyszłości. Retrieved from https://images.samsung.com/is/content/samsung/assets/pl/campaign/brand/pracownik-przyszlosci/pracownik_przyszlosci_2019infuturesamsung.pdf

Jagielska, K. (2020). Edukacja zdalna w sytuacji pandemii w doświadczeniach uczniów szkół średnich. In: N.G. Pikuła, J.M. Łukasik, K. Jagielska (Eds.), Wyzwania dla edukacji w sytuacji pandemii COVID-19 (pp. 95–118). Kraków: Wydawnictwo Scriptum.

Jagielska, K. (2021). Autorytet zawodu nauczyciela w opinii studentów studiów nauczycielskich. Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio J, Paedagogia-Psychologia, 34(4), 153–170. DOI: 10.17951/j.2021.34.4.153-170

Jaskulska, S., Jankowiak, B. (2020). Jaki obraz szkoły w czasie pandemii COVID-19 wyłania się z badań nauczycieli i uczniów? Wnioski dla bliższej i dalszej przyszłości. In: N.G. Pikuła, J.M. Łukasik, K. Jagielska (Eds.), Wyzwania dla edukacji w sytuacji pandemii COVID-19 (pp. 57–70). Kraków: Wydawnictwo Scriptum.

Jazukiewicz, I. (2003). Autorytet nauczyciela. In: Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku. Vol. 1. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”.

Kukla, D., Nowacka, M. (2019). Charakterystyka podejścia do pracy przedstawicieli pokolenia Z – praca w systemie wartości młodych. Cz. 1. Edukacja Ustawiczna Dorosłych, (3), 120–130. DOI: 10.34866/j3z5-5633

Łukasik, J.M. (2021). Znaczenie wzoru osobowego nauczyciela w kształtowaniu zawodowym adeptów. Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio J, Paedagogia-Psychologia, 34(4), 139–152. DOI: 10.17951/j.2021.34.4.139-152

Muster, R. (2020). Pokolenie „Z” na współczesnym rynku pracy w opiniach pracodawców. Humanizacja Pracy, (1), 131–146.

Piorunek, M. (2020). Wzory osobowe, autorytety, mentorzy w dochodzeniu do dorosłości. In: A. Cybal-Michalska, M. Orłowska, M. Piorunek (Eds.), Młodzież – meandry życia ku dorosłości (pp. 19–35). Dąbrowa Górnicza: Wydawnictwo Naukowe Akademii WSB.

Poleszak, W., Pyżalski, J. (2020). Relacje przede wszystkim – nawet jeśli obecnie jedynie zapośredniczone. In: J. Pyżalski (Ed.), Edukacja w czasach pandemii wirusa COVID-19. Z dystansem o tym, co robimy obecnie jako nauczyciele (pp. 7–15). Warszawa: EduAkcja.

Ptaszek, G., Stunża, G.D., Pyżalski, J., Dębski, M., Bigaj, M. (2020). Edukacja zdalna. Co się stało z uczniami, ich rodzicami i nauczycielami? Gdańsk: GWP.

Pyżalski, J. (2020). Ważne relacje uczniów i nauczycieli w czasie edukacji zdalnej. In: G. Ptaszek, G.D. Stunża, J. Pyżalski, M. Dębski, M. Bigaj, Edukacja zdalna. Co się stało z uczniami, ich rodzicami i nauczycielami? (pp. 112–123). Gdańsk: GWP.

Wagner, I. (2005). Stałość czy zmienność autorytetów. Pedagogiczno-społeczne studium funkcjonowania i degradacji autorytetu w zmieniającym się społeczeństwie. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.

Wasylewicz, M. (2016). Autorytety medialne – starcie czy wsparcie (?) autorytetów realnych współczesnej młodzieży. Lubelski Rocznik Pedagogiczny, 35(1), 99–109. DOI: 10.17951/lrp.2016.35.1.99

Witkowski, L. (2011). Historie autorytetu wobec kultury i edukacji. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.

Wnp.pl (2022). Kantar Public: 42 proc. Polaków nie ma żadnego autorytetu. Retrieved from https://www.wnp.pl/parlamentarny/wydarzenia/kantar-public-42-proc-polakow-nie-ma-zadnego-autorytetu,596169.html




DOI: http://dx.doi.org/10.17951/j.2024.37.2.207-218
Data publikacji: 2024-09-30 16:59:03
Data złożenia artykułu: 2023-11-02 10:49:08


Statystyki


Widoczność abstraktów - 246
Pobrania artykułów (od 2020-06-17) - PDF (English) - 68

Wskaźniki



Odwołania zewnętrzne

  • Brak odwołań zewnętrznych


Prawa autorskie (c) 2024 Katarzyna Jagielska

Creative Commons License
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.