Wprowadzenie: Trudny czas epidemii to okres osobistych zmagań z własnymi lękami, słabością, chorobą. Na samopoczucie oddziałuje także sfera, którą można nazwać  duchowością – rozumianą jako religijność lub poszukiwanie sensu życia, niekoniecznie w aspekcie transcendentalnym.

Cel badań: Próba określenia, czy w czasie wyrzeczeń, który opisuje Delsol, można znaleźć potwierdzenie dla znaczenia wiary dla samopoczucia duchowego.

Metoda badań: Grupa badanych (58 studentek studiów niestacjonarnych) wypowiedziała się drogą on-line na temat samopoczucia fizycznego, psychicznego, społecznego i duchowego. Przeanalizowano wypowiedzi odnoszące się do samopoczucia duchowego, wykorzystując narzędzia CLARIN: Summarize, ReSpa, oraz określono nacechowanie emocjonalne przygotowanego korpusu w odwołaniu do teorii Plutchika. Podano przykłady wypowiedzi badanych.

Wyniki: Badane, opisując swoje samopoczucie w wymiarze duchowości, częściej uruchomiały emocje pozytywne niż negatywne. W wypowiedziach wskazywano na poszukiwanie wsparcia duchowego, mówiono o szczęściu. Wypowiedzi na temat samopoczucia duchowego koncentrowały się na dwóch kategoriach – religijności i sensie życia, niekoniecznie w przywołaniu obecności Boga.

Wnioski: Potwierdzono, że wiara ma znaczenie dla samopoczucia duchowego „czasu wyrzeczenia”. Sama modlitwa pełni funkcję terapeutyczną. Należy zaznaczyć, że nowa duchowość jest mocno związana ze światem kreowanym przez media, dlatego sensacyjny, nie zawsze potwierdzony komunikat dotyczący epidemicznych problemów zdrowotnych przyczyniał się do złego samopoczucia i stanów depresyjnych.