Cooperation of Probation Officers and Prison Officers in Social Readaptation of Offenders Conditionally Released From Prison

Andrzej Węgliński

Abstract


One of the most evocative social problems, very rarely examined by researchers, is the readaptation of people released from correctional facilities. Ex-prisoners are still perceived by society as worse individuals who threaten public security. Recidivism mainly results from the lack of proper support from services and institutions created to reduce the risk of reoffending. The time after leaving prison is very important and difficult because it influences the ex-convict’s future life. Preparation for the social reintegration of prisoners begins already in the correctional institution and should be continued after their release. Cooperation of probation officers and correctional officers is an inseparable and integral aspect of educational and resocialization work carried out in the open environment.


Keywords


social readaptation of prisoners; cooperation of probation officers and correctional officers

Full Text:

PDF

References


Andrews, D. A., Bonta, J. L. (2010). The Psychology of Criminal Conduct (5th ed.). New Providence. NJ: LexisNexis.

Andrews, D. A., Bonta, J., Hoge, R. D. (1990). Classification for effective rehabilitation. Rediscovering psychology, Criminal Justice and Behavior, 17(1), 19–52.

Bałandynowicz, A. (1996), Probacja. Wychowanie do wolności. Grodzisk Mazowiecki: Zakład Poligraficzny “Primum”.

Bałandynowicz, A. (1998) System probacji szansą na profesjonalny model kurateli sądowej. In: J. Szałański (ed.), Wina – Kara – Nadzieja – Przemiana. Łódź–Warszawa–Kalisz: COSSW.

Bałandynowicz, A. (2008) Resocjalizacja wspierająca w społeczeństwie wobec skazanych w warunkach kurateli sądowej. In: Z. Bartkowicz, A. Węgliński (eds.), Skuteczna resocjalizacja. Lublin: UMCS.

Bałandynowicz, A. (2012). Reintegracja społeczna skazanych wsparta na paradygmacie tożsamości osobowej, społecznej i kulturowo-cywilizacyjnej. Niepełnosprawność, 8, 9–39.

Bałandynowicza, A. (2009). Probacyjny model kurateli sądowej w Polsce. Probacja, 3–4, 78–112.

Barczykowska, A., Dzierżyńska-Breś, S. (2013). Profilaktyka oparta na wynikach badań naukowych (evidence-based practice). Resocjalizacja Polska, 4, 131–152.

Bulenda, T., Musidłowski, R. (2000). Realizacja przez administracje zakładów karnych i aresztów śledczych obowiązku zapewnienia osobom pozbawionym wolności bezpieczeństwa osobistego. In: Stan i węzłowe problemy polskiego więziennictwa, Cz. IV Wybrane instytucje kodeksu karnego wykonawczego w praktyce penitencjarnej, Biuletyn RPO nr 42. Warszawa: Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich.

Bulenda, T., Musidłowski, R. (2008). Dozór kuratora sądowego przy warunkowym zwolnieniu. In: J. Zagórski (ed.), Wykonywanie środków probacji i readaptacji skazanych w Polsce. Biuletyn RPO. Materiały nr 59 (pp. 139–176). Warszawa: Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich.

Bulenda, T., Musidłowski, R. (eds.) (2008). System penitencjarny i postpenitencjarny w Polsce. Warszawa: ISP.

Ciosek, M. (2008). Kara kryminalna i kara pozbawienia wolności. In: B. Urban, J. Stanik (eds.), Resocjalizacja, t. 1, Warszawa: PWN.

Dybalska, I. (2007). Przygotowanie do społecznej readaptacji skazanych w polskim systemie penitencjarnym realizowane przez Służbę Więzienną w zakładach karnych i aresztach śledczych.

In: B. Skafiriak (ed.), Pomoc postpenitencjarna w kontekście strategii i działań resocjalizacyjnych (pp. 159–170). Kraków: Oficyna Wydawnicza “Impuls”.

Dziadkiewicz, K. (2016). Kategoryzacja skazanych oddanych pod dozór kuratora sądowego, w świetle aktualnych zmian prawa karnego wykonawczego i przesłanek praktycznych stosowania taksonomii w pracy ze skazanym pozostającym w okresie próby. In: A. KarłykĆwik, D. Rybczyńska-Abel (eds.), Resocjalizacja – czarno na białym (pp. 189–202). Toruń: Wydawnictwo Edukacyjne Akapit.

Frankfort-Nachmias, Ch., Nachmias, D. (2001). Metody badawcze w naukach społecznych. Poznań: ZYSK I S-KA Wydawnictwo.

Gałan, T. (2000). Przygotowanie do wolności skazanych opuszczających zakłady karne. In: Probacyjne środki polityki karnej – stan i perspektywy. Materiały z konferencji zorganizowanej przez Komisję Praw Człowieka i Praworządności, 20–21 października 2000r., 146–148.

Gierowski, J. K. (2005). Czynniki ryzyka i opiniowanie przemocy u adolescentów. Farmakoterapia w psychiatrii i neurologii, 2, 113–129.

Hołyst, B. (2010). Kryminologia. Warszawa: LexisNexis.

Hołyst, B. (2013). Skala Prognostyczna do Oceny Ryzyka Podjęcia Zachowań Przestępczych – indywidualna predykcja kryminologiczna. Probacja, 1, 5–28.

Keller, K., (1996). Kuratela penitencjarna. In: B. Hołyst, S. Redo (eds.), Problemy więziennictwa u progu XXI wieku (pp. 524–526). Warszawa – Wiedeń – Kalisz: Centralny Zarząd Służby Więziennej.

Kiryluk, M. (2008). Udział kuratora sądowego w przygotowaniu skazanego do życia po zwolnieniu – w trybie art. 164 kkw. In: J. Zagórski (ed.), Wykonywanie środków probacji i readaptacji skazanych w Polsce. Biuletyn RPO. Materiały nr 59 (pp. 201–226). Warszawa: Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich.

Kokorzecka-Piber, K. (2008). Przygotowanie skazanego do życia na wolności. In: T. Jedynak, K. Stasiak (eds.), Zarys metodyki pracy kuratora sądowego (pp. 423–460). Warszawa: LexisNexis.

Kokorzecka-Piber, M. (1999). Założenia, realizacja i perspektywy instytucji kuratora penitencjarnego. In: G. B. Szczygieł, P. Hofmański (eds.), Model społecznej readaptacji skazanych w reformie prawa karnego (pp. 214–230). Białystok: Wyd. “Temida 2”.

Kokorzecka-Piber, M. (2000). Założenia instytucji „kuratora penitencjarnego” i warunki jej wprowadzenia w okręgu białostockim In: Probacyjne środki polityki karnej – stan i perspektywy. Materiały z konferencji zorganizowanej przez Komisję Praw Człowieka i Praworządności, 20–21 października 2000r., 142–143.

Kowalska-EhrLich, B. (1985). Sadownictwo karne w Anglii. In: Prace Instytutu Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji, T. 9. Warszawa: Prace IPSIR.

Lelental, S., Odroczone warunkowe zwolnienie na czas niezbędny na przygotowanie skazanego do życia po zwolnieniu z zakładu karnego (art. 164–165 k.k.w.). In: G. B. Szczygieł, P. Hofmański (eds.), Model społecznej readaptacji skazanych w reformie prawa karnego (pp. 27–56). Białystok: Wyd. “Temida 2”.

Machel, H. (2003). Więzienie jako instytucja karna i resocjalizacyjna. Gdańsk: Wydawnictwo ARCHE.

Mellibruda, J. (1999). Ludzie pomagający ludziom z problemami alkoholowymi. Warszawa: IPZ.

Najwyższa Izba Kontroli (2015). Readaptacja społeczna skazanych na wieloletnie kary pozbawienia wolności. Informacja o wynikach kontroli, KPB-4101-006-00/2014, Nr ewid. 177/2015/P/14/044/KPB.

Pawela, S. (1977). Resocjalizacja recydywistów w systemie nadzoru ochronnego. Warszawa: Wydawnictwo Prawnicze.

Pilch, T., Bauman, T. (2001). Zasady badań pedagogicznych, Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak.

Płatek, M, (1997). Europejskie Reguły Więzienne a polskie prawo i praktyka penitencjarna. Studia luridica, 34, 168–186.

Pomoc społeczna świadczona osobom opuszczającym zakłady karne. Informacja o wynikach kontroli (2019). NIK. Warszawa: Departament Pracy, Spraw Społecznych i Rodziny.

Postulski, K. (2014). Kodek karny wykonawczy. Komentarz. Warszawa: Wolters Kluwer Polska.

Rekomendacja Rec (2003) 22 Komitetu Ministrów Rady Europy dla państw członkowskich o warunkowym zwolnieniu. (2011). Przegląd Więziennictwa Polskiego, 72, 291–301.

Smrokowska-Reichmann, A. (2009). Amerykański Case Management wzorzec dla reform systemu pomocy społecznej w Polsce? cz. 1, Wspólne Tematy, 10, 3–9.

Stańdo-Kawecka, B. (2010). Ruch „What works” i „Nowa Resocjalizacja” – nowa perspektywa w polityce karnej. In: V. Konarska-Wrzosek, J. Lachowski, J. Wójcikiewicz (eds.), Węzłowe problemy prawa karnego (pp. 891–907). Warszawa: Wolters Kluwer.

Stańdo-Kawecka, B. (2014). Wybrane problemy profesjonalizacji organów probacyjnych i klasyfikacji sprawców oddanych pod dozór do grup ryzyka. Nowa Kodyfikacja Prawa Karnego, 33, 11–39.

Szczepaniak, P. (2004). Aktualne problemy współpracy służb: socjalnej i penitencjarnej. In: W. Ambrozik, P. Stępniak (eds.), Służba więzienna wobec problemów resocjalizacji penitencjarnej. Poznań – Warszawa – Kalisz: COSSW.

Szczygieł, B. G. (2002). Społeczna readaptacja skazanych w polskim systemie penitencjarnym. Białystok: Wyd. “Temida 2”.

Szczygieł, G. (2001). Instytucja „kuratora penitencjarnego” w opinii skazanych, wychowawców i kuratorów zawodowych. In: B. Hołyst, W. Ambrozik, P. Stępniak (eds.), Więziennictwo – Nowe wyzwania (pp. 318–328). Warszawa – Poznań – Kalisz: COSSW.

Szczygieł, G. (2001). Przygotowanie skazanych do opuszczenia zakładu karnego (na przykładzie białostockiego modelu kurateli penitencjarnej). Przegląd Więziennictwa Polskiego, 31, 318–321.

Szczygieł, G. B. (2000). Próba oceny funkcjonowania instytucji kuratora penitencjarnego (opinie skazanych, wychowawców, kuratorów zawodowych). In: ABC kuratora penitencjarnego (doświadczenia z pracy kuratorów zawodowych). Białystok.

Sztuka, M. (2013). Anachronizm i aktualność. Idea resocjalizacji w sporze o nowoczesność. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Wasilewska, A. (1998). Kurator penitencjarny w zawodowo-społecznym modelu kurateli sądowej. In: J. Szałański (ed.), Wina – Kara – Nadzieja – Przemiana. Łódź – Warszawa – Kalisz: COSSW.

Węgliński, A. (2018). Resocjalizacja w środowisku otwartym z zastosowaniem metody zarządzania przypadkiem w dozorach kuratorskich. In: W. Ambrozik, A. Kieszkowska, K. Sawicki (eds.), Współczesne dylematy resocjalizacyjne – w stronę twórczej resocjalizacji. Kraków: Oficyna Wydawnicza “Impuls”.

Węgliński, A., Kuziora, G. (2016). W poszukiwaniu wychowującej kurateli sądowej. Lublin: UMCS.

Wójcik, D. (2013). Stosowanie w postępowaniu karnym narzędzi diagnostyczno-prognostycznych służących oszacowaniu ryzyka powrotności do przestępstwa. Prawo w Działaniu Sprawy Karne, 16, 59–102.

Zakres czynności kuratora zawodowego dla dorosłych na stanowisku kuratora penitencjarnego. (2000). In: ABC kuratora penitencjarnego (doświadczenia z pracy kuratorów zawodowych). (pp. 40–41). Białystok.

NORMATIVE ACTS

Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 13 czerwca 2016 r. w sprawie sposobu i trybu wykonywania czynności przez kuratorów sądowych w sprawach karnych wykonawczych, poz. 969.

Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 26 lutego 2013r. W sprawie sposobu wykonywania obowiązków i uprawnień przez kuratorów sądowych w sprawach karnych wykonawczych, poz. 335.

Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dn. 25 sierpnia 2003 w sprawie regulaminu organizacyjno-porządkowego wykonywania kary pozbawienia wolności (Dz.U. 2003 nr 152 poz. 1493).

Ustawa – kodeks karny wykonawczy (Dz.U. 1997 nr 90 poz. 557).




DOI: http://dx.doi.org/10.17951/j.2020.33.4.23-47
Date of publication: 2021-01-25 12:17:12
Date of submission: 2019-11-05 17:00:54


Statistics


Total abstract view - 1785
Downloads (from 2020-06-17) - PDF - 842

Indicators



Refbacks

  • There are currently no refbacks.


Copyright (c) 2021 Andrzej Węgliński

Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.