Wpływ nieosiągnięcia rezultatu na ocenę wykonania umowy o świadczenie usług medycznych

Streszczenie w języku polskim

Odpowiedzialność kontraktowa związana z udzielaniem świadczeń zdrowotnych powstaje w przypadku wyrządzenia szkody wskutek niewykonania w ogóle lub nienależytego wykonania przez lekarza lub lekarza dentystę obowiązków wynikających z uprzednio powstałego zobowiązania, którego źródłem jest umowa o świadczenie usług medycznych (umowa o leczenie). Umowa o świadczenie usług medycznych, do której (z mocy art. 750 k.c.) stosuje się przepisy o zleceniu (art. 734 i n. k.c.) uchodzi za umowę starannego działania, co oznacza, że obowiązkiem lekarza nie jest osiągnięcie oznaczonego celu terapeutycznego (w szczególności wyzdrowienia pacjenta), lecz dążenie do tego celu z zachowaniem należytej staranności. W literaturze formułowane są jednak poglądy, że w niektórych stanach faktycznych (w szczególności z dziedziny stomatologii i medycyny estetycznej) zobowiązania lekarza należy kwalifikować jako zobowiązanie rezultatu z takim skutkiem, że odpowiedzialnością kontraktową objęte jest także osiągnięcie założonego rezultatu terapeutycznego. Niniejszy artykuł jest próbą oceny wpływu, jaki wywołuje nieosiągnięcie rezultatu terapeutycznego na ocenę wykonania umowy o świadczenie usług medycznych.