The Humanistic Perspective of Creativity in the Discourse of Involved Educators - Irena Wojnar and Janusz Korczak
Abstract
Introduction: The role of the educator is to reflect on the processes of creation, co-creation and self-creation of man. One of the areas of social experience is concern about the fate of man in the modern world. The second area is the sense-forming activity present in experiments. Research Aim: The presented study is an attempt to present the issue of the humanistic perspective of creativity present in the discourse of educators distinguished in their involvement in the affairs of other people – Irena Wojnar and Janusz Korczak. Evidence-based Facts: Creativity is one of the most important concepts of the humanistic concept, which, describing the nature of man, emphasizes the individual's ability to actualize himself. Self-fulfillment means the readiness to set long-term tasks and the ability to carry them out, experiencing satisfaction from solving challenges that are a challenge for the individual. Changes in the surrounding world and one's own situation in the world, inscribed in the idea of the process of self-realization, are also related to the essence of human transgressive activity. Pointing to the important role of art in deepening human self-knowledge, one should refer to sources other than artistic ones. Summary: In the light of the experience of the involved educators, a dialogue takes place, which sets a new vision of human life in the future. The common concern of educators is the image of the world, the human condition and experience. Dialogue with human experience and the experienced human world is part of the concept of education, which opens the subjectivity of the individual and prepares them for intentional and effective activities for creative adaptation. The perspective of art that defines experience - combined with the perspective of experiencing life as art - is a valuable source of pedagogical reflection. The meeting of the involved educators – Humanists Irena Wojnar and Janusz Korczak – makes the discourse open to new readings and (re) interpretations.
Keywords
Full Text:
PDF (Język Polski)References
Biernacki, A. (2016). Debata u profesor Ireny Wojnar - Humanistyczne alternatywy. Res Humana, 1, 4-5.
Davis, M.H. (1999). Empatia. O umiejętności współodczuwania. Gdańsk: GWP.
Depta, H. (2015). Sztuka pytania – pytania sztuki. Kwartalnik Pedagogiczny, 2, 236, 49-76.
Dąbrowski, K. (1975). Trud istnienia. Warszawa: Wiedza Powszechna, Seria Omega.
Gadamer, H.G. (1979). Estetyka i hermeneutyka. W: H.G. Gadamer, Rozum, słowo, dzieje. Szkice wybrane, (s.119-128). przekład M. Łukasiewicz. Warszawa: PIW.
Gadamer, H. G. (1993). Aktualność piękna. Sztuka jako gra, symbol i święto, Warszawa: Oficyna Naukowa.
Górniewicz, J., Rubacha, K. (1993). Droga do samorealizacji czyli w poszukiwaniu tożsamości. Toruń: CaT.
Grzegorzewska, M. (1989). Wybór pism. Warszawa: Instytut Wydawniczy Związków Zawodowych.
Grzegorzewska, M. (2002). Listy do Młodego Nauczyciela. Warszawa: Wydawnictwo APS.
Korczak J. (1919). Źródła wyrozumiałości. W: H. Kirchner (red.), Janusz Korczak. Teoria a praktyka. Artykuły pedagogiczne (1919–1939). (s. 9-11). Warszawa: Wydawnictwo IBL PAN.
Korczak, J. (1978). Pisma wybrane, t.1-4. Warszawa: WSiP.
Korczak, J. (1996). Pamiętnik. Wrocław: Wydawnictwo Siedmioróg.
Korczak, J. (2006), Jak kochać dziecko. W: J. Korczak. Wybór pism pedagogicznych, t.3, (s. 202). Warszawa: Wydawnictwo Czarna Owca.
Korczak, J. (2013). Jak kochać dziecko. Warszawa: Rzecznik Praw Dziecka.
Kozielecki, J. (2001). Psychotransgresjonizm. Nowy kierunek psychologii, Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”.
Łopatkowa, M. (1992). Pedagogika serca. Warszawa: WSiP.
Maslow, A. H. (1986). W stronę psychologii istnienia. Warszawa – Poznań: Dom Wydawniczy Rebis.
Maslow, A. H. (1990). Motywacja i osobowość. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX.
Nęcka, E. (1994). Inteligencja i procesy poznawcze. Kraków: Impuls.
Obuchowski, K. (1982). Badania osobowości efektywnej. W: K. Obuchowski, W. Paluchowski (red.). Efektywność a osobowość (s. 5-24). Wrocław: Ossolineum.
Obuchowski, K. (1985). Adaptacja twórcza. Warszawa: Książka i Wiedza.
Obuchowski, K. (2000). Człowiek intencjonalny, czyli o tym, jak być sobą. Poznań: Dom Wydawniczy Rebis.
Obuchowski, K. (2001). W poszukiwaniu właściwości człowieka. Poznań: Garmond Oficyna Wydawnicza.
Pedagog - mistrz czy inspirator? Osobista perspektywa postrzegania pedagogów w dzisiejszym świecie. Wykład Profesor Ireny Wojnar do uczestników XXXI Letniej Szkoły Młodych Pedagogów KNP PAN, 11–16 września 2017, Warszawa.
Popek, S. (2001). Człowiek jako jednostka twórcza. Lublin: Wydawnictwo UMCS.
Radlińska, H. (1961). Pedagogika społeczna. Wrocław: Ossolineum.
Radlińska, H. (2014). Życiorys własny. Pedagogika Społeczna, 4, 81-85.
Strzałecki, A. (2001). Osobowościowe, poznawcze i aksjologiczne wyznaczniki twórczości w nauce. Nauka i Szkolnictwo Wyższe, 17, 1, 23-41.
Suchodolski, B. (1963). Słowo wstępne o Januszu Korczaku. Kwartalnik Pedagogiczny, 2, 220-224.
Wojnar, I. (1976). Wizja człowieka uskrzydlonego. W: H. Read (red.). Wychowanie przez sztukę. (s. 9-15). tłum. A. Trojanowska-Kaczmarska. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Wojnar, I. (1964). Estetyka i wychowanie. Warszawa: PWN.
Wojnar, I. (1965). Wychowanie przez sztukę. Warszawa: PZWS.
Wojnar, I. (1967). XVIII Międzynarodowy Kongres INSEA. Kwartalnik Pedagogiczny, 2, 9–13.
Wojnar, I. (1982). Estetyczna samowiedza człowieka. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
Wojnar, I. (1994). Trzy wymiary estetycznej samowiedzy człowieka. Sztuka i Filozofia, 8, 77-92.
Wojnar, I. (1998). Sir Herbert Read (4 XII 1893–12 VI 1968). Refleksje w trzydziestolecie śmierci. Plastyka i Wychowanie, 4, 4–10.
Wojnar, I. (2000). Humanistyczne intencje edukacji. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”.
Wojnar, I. (2011). Humanistyczne perspektywy. Res Humana, 4,7-10.
Wojnar, I. (2015). Obszary humanistycznego zaniepokojenia. Res Humana 1,18-21.
Wojnar, I. (2016a). Humanistyczne przesłanki niepokoju. Warszawa: Dom Wydawniczy Elipsa.
Wojnar, I. (2016b). Edukacja humanistyczna i trzy kręgi tożsamości człowieka. W: I. Wojnar (red.). Humanistyczne przesłanki niepokoju. (s. 113-126). Warszawa: Dom Wydawniczy ELIPSA.
Wróblewska, M. (2021a). Podmiotowość i Twórczość. Przestrzenie rozwoju duchowego w świetle poetyckiej myśli Karola Wojtyły. Studia Paedagogica Ignatiana, 24, 1, 101-117. http://dx.doi.org/10.12775/SPI.2021.1.005
Wróblewska, M. (2021b). Zasoby, potencjał i możliwości człowieka w perspektywie samorealizacji. Chowanna (w druku).
Wróblewska, M. (2020). Granice i transgresje (w) edukacji?. Lubelski Rocznik Pedagogiczny, 39, 3, 203–215. http://dx.doi.org/10.17951/lrp.2020.39.3.203-215
Wróblewska, M. (2019). Człowiek– Sprawca transgresyjny. Podejście badawcze w aspekcie twórczym i biograficznym. W: A. Ciążela, S. Jaronowska (red.). W poszukiwaniu sensu istnienia. Od transgresji ku transcendencji? (s. 155-177). Warszawa: Wyd. APS.
Wróblewska, M. (2018). Expanding the Boundaries of Self: Self-Realization, Trangression, and Creative Competence. Rocznik Teologii Katolickiej, T.XVII/2, s. 163-174. http://dx.doi.org/10.15290/rtk.2018.17.2.12
Wróblewska, M. (2017). Transgresje w biograficznych doświadczeniach wybitnych pedagogów Marii Montessori i Janusza Korczaka. Podstawy Edukacji. Graniczność, Pogranicze, Transgresja,10, 13-32. http://dx.doi.org/10.16926/pe.2017.10.02
DOI: http://dx.doi.org/10.17951/lrp.2021.40.3.25-39
Date of publication: 2021-11-23 10:35:29
Date of submission: 2021-05-07 09:48:14
Statistics
Indicators
Copyright (c) 2021 Halina Monika Wróblewska
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.