Badanie w działaniu jako strategia rozwijania warsztatu badawczego licencjatów w świetle ich doświadczeń
Streszczenie w języku polskim
Artykuł prezentuje refleksje Autorek dotyczące zastosowania strategii badań w działaniu w rozwijaniu warsztatu badawczego licencjatek Wydziału Nauk Pedagogicznych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Podstawą rozważań były opinie studentek dotyczące realizacji badań w strategii badań w działaniu, zebrane podczas wywiadów częściowo ustrukturyzowanych, które zarejestrowano i poddano transkrypcji. W badaniu wzięło udział 16 studentek pedagogiki. Były to uczestniczki proseminarium i seminarium dyplomowego, które rozpoczynały przygotowania do opracowania pracy dyplomowej i prowadzenia procesu badawczego. Wybrane studentki podjęły decyzję o wdrożeniu tej strategii badań w swoich działaniach naukowych. Wypowiedzi respondentek świadczą o użyteczności przyjętej strategii prowadzącej do osiągania rozwiązań problemów edukacyjnych w badanych społecznościach. Prezentują własną perspektywę spostrzegania badań w działaniu, sposoby identyfikacji problemu badawczego oraz korzyści wynikające z zastosowania badania w działaniu w pracy nad projektem badawczym. Wskazują również trudności w realizacji badań w działaniu oraz kompetencje badawcze, w które warto wyposażyć przyszłych nauczycieli.
Słowa kluczowe
Pełny tekst:
PDF (English)Bibliografia
Červinková H., 2012, Badania w działaniu i zaangażowana antropologia edukacyjna. „Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja”, 1(57), 7–18.
Czerepaniak-Walczak M., 2010, Badanie w działaniu. W: S. Palka (red)., Podstawy metodologii badań w pedagogice. Gdańsk, GWP, 319–337.
Czerepaniak-Walczak M., 2014, Badanie w działaniu w kształceniu i doskonaleniu nauczycieli. „Przegląd Badań Edukacyjnych”, nr 19 (2/2014), 181–194. DOI: 10.12775/PBE.2014.028.
Dewey J., 1972, Demokracja i wychowanie. Wprowadzenie do filozofii wychowania. Wrocław, Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Dziemianowicz-Bąk A., 2010, Interesy konstytuujące nauczanie. W: M. Syska (red.), Komercjalizacja edukacji – konsekwencje i nowe zagrożenia. Warszawa–Wrocław, Wyd. OMS im. F. Lassalle’a, 11–21.
Habermas J., 1985, Interesy konstytuujące poznanie. „Colloquia Communia”, nr 2, 157–169.
Milerski B., 2015, Racjonalność kształcenia szkolnego jako kategoria pedagogiczna. „Studia z Teorii Wychowania”, 6(1), 33–51.
Paszenda I., 2017, Doświadczenie refleksyjne w codzienności edukacyjnej – spojrzenie pragmatystyczne. Wrocław, Instytut Pedagogiki Uniwersytetu Wrocławskiego [pozyskano z: http://repozytorium.uni.wroc.pl/ Content/89343/10_Paszena_Iwona_Doswiadczenie_refleksyjne_w_codziennosci_edukacyjnej.pdf [dostęp: 25.06.2019].
Perkowska-Klejman A., 2011, Refleksyjna praktyka jako kategoria edukacyjna. „Pedagogika Społeczna” 2(40) Rok X 2011, 61–77 [pozyskano z: https://www.researchgate.net/publication/316739967_Refleksyjna_praktyka_jako_kategoria_edukacyjna [dostęp: 26.06.2019].
DOI: http://dx.doi.org/10.17951/lrp.2019.38.4.77-95
Data publikacji: 2019-12-30 00:00:00
Data złożenia artykułu: 2019-10-19 18:49:05
Statystyki
Wskaźniki
Prawa autorskie (c) 2020 Wioletta Kwiatkowska, Małgorzata Skibińska
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.